Λίγα εικοσιτετράωρα μετά από τη μεγαλύτερη επιτυχία μιας νεανικής μας ομάδας (και θυμίζοντας σε όλους ότι τα μυαλά δεν πρέπει να παίρνουν αέρα), περιγράφουμε εδώ συνοπτικά τους τρεις αγώνες μας στο final-8 της Ν. Ιωνίας.
Την Κυριακή, κατεβήκαμε να παίξουμε στον τελικό χωρίς ιδιαίτερο άγχος, αρκετά χορτασμένοι ίσως από την επιτυχία του Σαββάτου. Ξέραμε ότι, στην πράξη, οι πιθανότητες των δύο ομάδων ήταν λίγο-πολύ μοιρασμένες.
Λίγο πριν το δίωρο, ο αγώνας έμοιαζε να γέρνει υπέρ της Καλλιθέας, στη συνέχεια όμως είχαμε δυσάρεστες εξελίξεις στις δύο τελευταίες σκακιέρες. Η Μαντώ, που είχε εύκολα κερδισμένη θέση, κατάφερε να οδηγήσει την παρτίδα σ’ ένα ισόπαλο φινάλε πιονιών, ενώ ο Δημήτρης (με κομμάτι πάνω αλλά σε μια θέση επικίνδυνη και για τους δύο παίχτες) έστησε τελικά ματ. Ισοφαρίσαμε με μια όμορφη νίκη του Φλωράκη και πήραμε προβάδισμα όταν ο Αναγνωστόπουλος εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη υπεροχή που είχε από νωρίς η θέση του. Η Μαρία όμως είχε στήσει (κι αυτή από νωρίς) κομμάτι, ενώ στην πρώτη σκακιέρα γινόταν μεγάλη κι αμφίρροπη μάχη. Τελικά, γύρω στο τετράωρο, Παναγιώτης και Σταμάτης, αφού είχαν προσπαθήσει κι οι δύο να πιέσουν για νίκη, συμφώνησαν ισοπαλία. Απόμεινε η Μαρία (η τελευταία παρτίδα σε όλη την αίθουσα) που προσπαθούσε ηρωικά να σώσει μια χαμένη θέση. Κατάφερε, σε διάφορες στιγμές, ν’ αποχτήσει πρακτικές τύχες – αλλά, τελικά, τίποτα περισσότερο.
Το μπαράζ ξεκίνησε λοιπόν σε αρκετά προχωρημένη ώρα κι ενώ μια γερή νεροποντή έκανε ακόμα πιο βαριά την ατμόσφαιρα.